Arkadaşlar, aileden birileri, yeni tanışılmış insanlar ama mutlaka sekiz on kişilik bir topluluk. İzmir'de bi' yer ya da güzel güzel esen bir balkon. Balkonun çıplak ampülünün etrafında dönen sivri sinekler.
Eğlenceli bi' sohbet, kimse kimseyi gerçekten dinlemiyor. Kafalar hafiften iyi. Saat on ikiyi geçmiş. Üçe falan yaklaşmış gibi.
Daha kavuran gündüzler başlamadığından gece serin, üstümdekiler ince üşüyorum az da olsa. Uykum da var esniyorum sürekli.
Esnerken gözlerim kapanıyor, açtığımda bana gülümsediğini görmek oturmamın tek sebebi, senin tanıdıklarınmış onlar çünkü. Onlarla olmak seni mutlu ediyor diye sesimi çıkarmıyormuşum ben de.
Ha tabi bi' de gece beraber yatacağımız gerçeği var. Senin de aklında olduğuna eminim bunun. Her şey çok yeniymiş çünkü, tamamıyla keşfetmemişiz birbirimizi.
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder