Senin düşündüğünü ben de düşünüyor muyum? Bu mudur tam da senin özdeştirdiğin mevsim değişiminde kendimden kocaman kıyafetler giyip siyahı kırmızıya yakıştırmamın sebebi?
Üstelik kabul edilebilir bir ince düşünüm olan benim çilek kırmızımın aksine kaba hatları ile tam da senin vurdumduymazlığına yaraşır bir kan kırmızısı bu. Yıllar önce halk pazarlarının her birine düşmüş, kökeni silinmiş, içi boşalmış bir tonda.
En az siyah kadar hat kapatıcı.
Siyah, ki o da benim üzerimde bugün, bugüne dek hep ıraktı benden.
Nerede benim beyazlarım? Nerede benim saflığım?
Gördüğüm kadarıyla yegane beyazım hızla tükenen silgim, onu kullandıkça giderek daha az kalıyorum. İnsanın çocukluğundan ödün verdiğinde vücudunda hissettiği o soğuk ateşin yaşattığı güdüleri özlüyorum. Eve koşarak gidip anneme sarılmayı istetecek vicdan azabıyla bükülmemi gerektirecek bir şey yaşaamyalı çok oluyor.
Yaşadığın ve yaşamakta olduğun hiçbir şeyden pişman olmamanın bariz bir tükenmenin eseri olacağını nasıl bilebilirdim?
Bu sebeple, benim düşündüğümü sen de düşünüyor musun merak ediyorum.
Kazanan her şeyi alıyor diye sırf, vae victus.
tanıdık ve güzel, eline sağlık yazar.
YanıtlaSil