Ben gittiğini dün sabah öğrendim.
Öyle havadan sudan bahseder gibi yaptılar bunu üstelik. O kadar rahatlardı ki böylesini Fransız Sarayı'nda bile görmemiştim.
Gerçi sen de çok umursamamışsın sanırım. Tek bir haber etmediğine gittiğine göre.
Bu sabah uyandığımda aklımda Kordon vardı. Galiba bir çekim beni yataktan kaldırıp oraya götürdü. Sonra bu mektubu yazmaya başladım, şimdi fark ediyorum ki adını bilmiyorum senin. Bunu nasıl gönderebilirim ki sana?
Buğra tanıştırırken ''Kuzenim Bi' şey Bi' şey...,, demişti senin için ama o an hiç önemli değildin, yüzüne bakmadım hatta. Sonra, ben tek başıma sahilde otururken bana bira getirip konuştuğunda da adını sormak kabalık gibi geldi.
Orada oturduğumuz süre boyunca bir erkeğe duygusal olarak bağlanmanın nasıl boktan bir iş olduğundan bahsettim ya sana, belki de gece yaşananlar ne olursa olsun haber vermeden gitmen gerektiğini düşündün. Düşündürttüm.
Oysa şimdi, benim için sadece seksten fazlasına tekabül ettiğini söylemek isterdim sana.
Neyse, en kötü ihtimalle seneye tekrar karşılaşacağız. Buğra bir yıl daha büyüdüğünde.
Ben adımı söylerim, evet bunu yapabilirim. Biraz bekle.. Gittim mi gerçekten? Onu gerçekleştirebiliyormuş gibi yapıyordum en son, gerçek oldu mu? Dur, duralım.. Yada adımı bilmene belki de hiç gerek yok, sahildekilerin hepsini korkutuyorum şimdi. Bira şişelerimi aldılar, bazen düşürdüler, ben atmadım hiç, kırıldılar. Bitmedi ama, kollarım yeniden büyüdü. Bekle, bir bira daha getiriyorum şimdi sana. Orda mısın?
YanıtlaSil