Sabahın bi' köründe banyoya girdiğinizde klozetinizin hemen yanında bir karafatma olduğunu fark edip hemen geriye doğru attığınız adımlarla banyo kapısının eşiğine - güvenli bölge - dönerseniz sakın yeteri kadar yoğun bakarsanız karafatma ölür ya da yok olur diye ummayın.
O salak şeyler nükleer bombalardan bile sağ kurtuluyorlar!
Üstelik iğrenç yaratık varlığımı sezip öylece bekledi bi' süre, sonra da klozetin arkasına doğru gitti. Hayır ben o klozete oturuyorum! Anneme bağırmak istedim ama evimizin erkek kadrosunun en kıdemli üyesi olmam beni evin erkeği yaptığından gururuma yediremedim. Berkcan da arkadaşında kalıyor bu gece, ona seslenirdim mesela evde olsa.
Ne iğrenç yahu! Kollarım kabardı, kaşınmaya başladım. Hep böyle oluyor. Hiç hoş değil hiç hoş değil. Gitti gönül rahatlığıyla dergi ve kitap okuduğum uzun tuvalet seansları. Ki evet bu edebi kimliğimin sonuna geldiğimin de kanıtı. İnsan başka nerede kitap okur ki?
Hadi biri çıkıp gelsin de öldürsün o yaratığı. Lütfen lan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder