Troie

Gitmek gereken güzergahı arama işine bir ara verdim sanırım. Şu anda önünde durduğum yol zaten olmam gereken yermiş gibi geliyor.
On ay bitirdim ve on bir sultana yetece kadar harem macerası yaşadım bu sürede. Yine de pür-ü pak dönüyorum geldiğim yere, bu gece.
Nasıl bu şehre gelirken aklımda biri vardıysa dönerken de, en sonunda, tekrar heyecanlanmama sebep olan biriyle dönüyorum.
Büyük konuşmak, kimseye pek bir şey söylememek... Bunlar hiçbir zaman benim en iyi meziyetlerim olmadılar malumunuz. Lakin yanılmaktan korkmak bir yana bu kez bir şeyler söyleyecek ya da yazacak bi' ben değilim.
Bu nasıl bir denge, nasıl bir karma yaratacak, elbet, göreceğiz.
Aslında tek söylemek istediğim, şu anda olduğum yerde, dönüş yolu üzerinde elimde kalemle oturuyor olmaktan keyif aldığım.
Mariah Carey'den ''The One,, çalıyor ve yemin ederim özellikle ben seçmedim.
Olur böyle şeyler tabi.
Bu gece Yunanlara ve Çanakkale halkına kızgınım ayrıca, biline.

*13 Haziran Pazar, sabahın bir köründe arabalı vapurda İzmir'e doğru giderken yazılmıştır.