Sanki yıllar boyunca her gün çingene şarkıları dinlemişim gibi, kulağımda bir tını eksikliği var ve evet bu boşluğu ancak çingene şarkıları doldurabilir diyor içimde bir ses.
Hep söylerim, içimde gerekli gereksiz bir dolu ses var, pek çok boktanlığı yaşamamın sebebi genelde hepsini aynı anda dinlemeye çalışmamdır.
Hülasa, durumun gerekçesi bariz, adı konmamış bir hissi arıyor olmam. Ve daha da ilginç kılan ise dünyayı şu günlerde, seninle pişti oluşumuz.
Dile gelmesine ne kadar gerek var emin değilim ama gelişimiz, gelişmemiz değiş gelişimiz, kırık camlar üzerinde atılan adımlar gibi. Ayakkabıyla tabi, o kadar da salak değiliz.
Geride neler kalıyor, kalacak farkında mısın? Şu yazılanlara çığlık etkisi verecek bir yöntem geliştirmeliyim, böyle yetersiz hissediyorum.
Her şey bir yana, vakti zamanında bana ısırılacağını bilerek uzatılan dudakların tadını silmen gerekecek. Ve benim de bu namzetlik süresince sabırlı olmam gerek.
Koskoca bir yaz üstelik, önümüzde. Tanrı'ya şükür şu anki halet-i ruhiyemiz ziyadesiyle şuh, hoş tutuyor bizi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder