1.03.2010

Zeynep

Yani sen bile mezun oluyorsun ya hani... Şaşırmışın şaşında sası sası soruyorum kendime 'Ben daha dün kaydettirmedim mi bu kızı liseye?' diye, deyi. Ah, artık tüm faniler senin üç ebeveynin olduğunu öğrendiler Zeynep ama senin kadar mükemmel bir yaratının kendileri gibi sadece iki kişinin ortak çalışması olmadığını tahmin ediyor olmalıydılar.

Şimdi her ne kadar bu bana kendimi yaşlanmış hissettirse de sana ve bize, özellikle hayatımızın bu kadar erken bir döneminde yenilen kazıkların deneyim olarak geri döndüğünü bize öğreten insanlara teşekkür ediyorum ikimizin adına. Hatta gerekirse ben ağlarım ikimizin yerine Zeynep. Neyse. Ayrıca tutup da ileride otobiyografilerimizde yazıp para kazanmak varken burada 'O yaz da ne güzel geçti.' tarzı cümleler kurmayacağım.

Çünkü dışarıda, artık hayatlarımıza bedavadan dahil olamayacak insanlar var. Sayıları daha da arta.

Teşekkür ederim yavrum ben sadece, bu zamana dek orada olup zırlamalarımı engelleyip ya da en şiddetlilerine sadece sen tanık olduğun için.

Böylece gerçekten Tanrı gibi davranabiliyoruz.

O yüzden, basit ve yalın bir mütevazilikle beni bu kadar eşsiz ve yeri doldurulamayan birine büyüttüğün için teşekkür ederim.

Sen benim on mislim olan tek ruhsun ve iyi ki biz ruheşi değiliz.

Seni seviyorum.

2 yorum:

  1. Yazana değil yazdırana bakacaksın diyerek iğrençelşip arabeske bağlamak istiyorum
    iyi ki böylesiniz öpüldünüz.

    YanıtlaSil
  2. ah ben sana ne diyeyim. sıpa, sıpam benim.
    hep diyorum ya, iyi ki tutuşturuvermişsin o gün mail adresinin yazılı olduğu o kağıdı elime.
    iyi ki varsın, iyi ki iyi ki.
    yoksa biliyorsun, büyüyemezdi bu kızcağız.
    ben de seni seviyorum. çook seviyorum.

    YanıtlaSil