Bakın, bir oğlancağız varmış
Bir ara konuşmuş ve elveda demiş
Peri masalının nasıl böyle sonlanacağını merak etse de
Bir yerlerde
Bir zaman
Aşkı nakavt etmiş ama
O da aynı ringde yatakalmış.
Bu, bu kadar öldüyse mantıken, demiş kendine
Neden elveda demek acıttı canımı?
Anlamak için sonrasında
İyisi mi, demiş
Her raundu tekrar tekrar izleyeyim.
Ve her seferinde aşkı tuş ettiğini gördükçe
Nefretle kol kola girip alkış turuna çıkmak...
Tüm duygularından arınıp üstün gelmek...
Bunları yapabilme isteğiyle sabırsızlanmış
Sonra, şu elveda sızlaması geçsin diye
Maçı durdurmak istemiş
Ama görüntüyü donduramamış
Her sabah
Okuldan eve
Vapurda
O tam
Durdurdum, dediğinde
Kavga yapışmış yakasına yüpyüce yabasıyla.
Sonra maç bittiğinde
Gerçekten aşmaya başladığında
Aşkına
Rakibine
Kendi acılarının hepsini bir sos halinde sunduktan sonra
Fark etmiş ki
Tek söylemek istediği
Oğlum, seni çok özledim demek
Tek yapmak istediği
Şeytan'a sarılıp bir kez daha inanmak
Mış.
Çünkü O, ne kadar Ortodoks'um
Dese de
İçindeki Katı Katolik
Menopozunu geçireli yıllar olmuş dindar
Tanrı'dan çok Şeytan'ın varlığına inanırmış.
Aslında beyni,
Kendi öz beyni,
Ne kadar güçlü olduğunu,
Aşk'ı ringde ağız burun kan içinde darmadağın yatarken
Gördüğünden
Korkmuş. Ve
Oğlancağız'ı özlemle kandırmaya çalışmış.
Zaten tüm eski sevgililer
Güçten korktukları için barışırlarmış.
Ama O, öyle yapmamış
Yoluna ayaklarıyla devam etmiş
Ve nasıl da başka kimsenin bu ayakkabılar içinde
Onun hayatını dolduramayacağını görmüş.
O günden sonra
Sadece kendi omzunda ağlamış.
Ne kadar birşeylerden arınmak gerekse de o katı katolik bir parça bile olsun hep sende bırakacak küçükcük de olsun bırakaca.
YanıtlaSilBu sensin bu benim ya da bir başkası ama gerçek bu herşeyden bir parça değişik bir salata(=
seni okuyunca pembe şemsiyesi elinden uçtu uçacak birinin gülümsemesini görüyorum
YanıtlaSil