19.08.09 - Eski Defterleri Açmak

Hayat garip. Benim arkadaşlarımın ilişkileri daha garip ve karışık.

Tuğba ve Murat yeni aylarını kutlamakla meşgulken bir başka arkadaşımın daha farklı ve ciddi bir sorunu var.

Önce Tuğba ve Murat tebriğini geçelim ( geçtik ) sonra ( şimdi ) ciddi soruna başlarız ( başlıyoruz ).

Adını vermeyeceğim bir arkadaşım - adını vermediğim için hayali olduğu ya da daha fenası o arkadaşın ben olduğu gibi düşünceler oluşmasın, arkadaşımın mahremiyetini koruyorum - karşı karşıya gelinecek en zor sorulardan birini yanıtlamak zorunda kaldı bir kaç on dakika önce.

Eski sevgilisi 'Yarın buluşalım mı?' diye sordu...

Eski sevgiliyle buluşmak, buluşma nasıl giderse gitsin, depresif bir etki bırakır insanın üstünde. Çünkü:

Eğer iyiyse, o eski sevgilinizdir ve tekrar görüşme ihtimaliniz azdır. Özleminiz tazelenir, yara kabuğunuz yolunur açılan yaraya itinayla tuz ruhu dökülür.

Eğer kötüyse, eski sevgilinizle vakit geçirmişsinizdir.

Ha eğer çok çok iyiyse ve eski sevgiliniz 'ex'ten 'next'e transfer olursa, bi' kere ayrıldığınız bir insandan muhtemelen tekrar ayrılacağınız için işin yonunda tekrar depresiflik yatar.

Tabi bunlar genellemeler ve istisnaları bolca vardır eminim.

Yine de düşünmeden edemiyorum. Yıllarca giymeyeceğimiz giyisileri saklayıp sevmediğimiz kitapları kitaplıklarımızda tutan bizler eski sevgililere neden tuvalet kağıdı muamelesi yapıyoruz?

Bir başka değişle; eski sevgiliyle dost olmanın formülü nedir?

Bazıları bunun arkadaş kalabilme meziyeti olduğunu söylüyor... Bazılarıysa votka-martini ve viski... Bence, çıplakken ne kadar seksi gözüktüğünü ve onu koruma güdüsünü unutmaya yetecek kadar zaman ve gereklilik.

Yani dünyanın bir diğer ucunda yaşayan sevgilinizle arkadaş olmak zorunda değilsiniz ama aynı okulda, sınıfta, şehirde yaşıyorsanız bu gerekebilir.

Yine de, kendi cevabım olsa da, sizin formüllerinizi de bilmek isterim.